ندایی در رویا رسیده که گویا رفتنی هستم/ آه، بشری که تاب مشقات آسان و زودگذر دنیا را نداشته در مصیبت کوچکی متزلزل و عاجز گردیده بی‌تاب می‌شوی چگونه تن ناتوان و زبون را مهیای آن آتشی می‌کنی...

برای دیدن ادامه مطلب روی عکس فوق کلیک کنید.